Sofîkên Îranê ji xwîna Kurdan têr nabin

Mela û sofîkên Îranê, ewên ku her zilma neinsanetî ji bo Kurdan rewa dibînin, dîsa destên xwe bi xwîna Kurdan ?û?tin û nalet li gora 101 bavên xwe anîn. Her çar dagîrkerên ku bi navê bratîyek sexte pêl serê Kurdan dikin û dixwazin wan bi dek û dolabên nemirovane bixapînin û dixapînin, ji her milletî re azadî û serxwebûnê, lê ji Kurdan re tenê mirin û nemanê dixwazin. Bi taybet rayedarên xwînmij û kevneperestên Îranî dane du bapîrê xwe Dehaqê zalim û bi xwarina dil û mejîyên xortên Kurd jiyana xwe didomînin.

Mela û sofîkên ?a?ikmezin û dilre?, dîsa pênc lehengên Kurd daliqandin û dirindî, hovîtî û neinsanetîya xwe pê? dinya û alemê kirin.  Farzad Kamangar, Ali Heydariyan, Farhad Vakili, Ms. ?îirin Alam-Hooli,  Mehdi Eslamiyan  ku di temenek ciwan de bi destê xwînmijên Îranê jiyana xwe ji dest dan, ne yên pê?î û ne jî wê yên dawî bin.  Erê ew dikevin nav karwanê gorbehi?tên Kurdistanê, lê wê ruh û giyanê wan ji xort û keçên ciwan re bibe find û me?ale, wê ?ewq û agirê wan find û me?aleyan rojek ji rojan agir bi bedena xwînmijan xe û heyfa Kurdan ji dijmin hilîne.

Ez li ser navê sîxurên Lotikxanê yên li Rojhilatê Kurdistanê rehma xwedê ji ?ehîdan re dixwazim û qûna wan mela û sofîkên dirinde dax didim.

Mahabad

About The Author