Memo gundîyek ji yên navçeya Herdî?a bajarê Wanê ye. Camêr hinekî jî kêm aqil e. Jibo nefeqa xwe bi dest xe, ji gund hêkên gundîyan berhev dike û li Herdî?ê difiro?e.
Carnan ku hêkên wî nehatin firotin, an jî hinek dimînin, dibe taxên memûran difiro?e.
Rojekê hêkên Memo di dest wî de mane û nehatine firotin. Memo hêkên xwe dibe lojmanên astsûbayan û dixwaze bifiro?e. Di ber derê lojmanan re derbas dibe û di qîre” taze koy yûmûrtesî geldî, qaçirmayin xanimlar” (hêkên gund yên taze hatine nerevînin xatûnino).
Jina astsûbayekî gazî Memo dike: Yûmûrtalar kaça – hêk bi çendê ne?
Memo: Yarim pangunotê ne – nîvpanqunotê ne.
Jinik: Hele getîr bî goreyîm – ka bîne ez binerim.
Memo hêkan dibe jinik lê dinere û dibê: ” Yûmûrtalar çok kuçuk, yarim lîraya pahali – hêk pir biçûk in, bi niv panqunotî buha ne.
Memo aciz dibe û dibê: Ma tawûx senin îçin gotinî yirtsin xanim – ma bela miri?k jibo te qûna xwe bidirîne xanim!
xatun ji p?r t??t d?xwaze ciqerim. ez déwla mamo buma ez h?kan sere vi berjér k?ru buma veyyy