Rojîya te li ser xêrê be Hedî!

Ez di dikanekê da kar dikim, her roj mi?terî s? çar caran tên dikan?. Ji bo ku dikan di mihelê de ye, em bûne wek malbatekê. Em her ti?tî karin bi hev re bipeyivin. Lê her ti?t û li ser her ti?tî.

Jinikek dîsa hat dikanê, navê wê Hedî bû. Hat cixarek ji xwe re kirî. Me hinekî ji a? û bajêr suhbet kir. Hedîya me got: „Ez bi rojî me, bes ez tî dibim û hinekî bêrîya cixarê dikim, wekî din xwe? e. Wa xuya ye yek kar? bi sebra xwe û pêl nefsa xwa bik?“.

Min got: „Tu dixazi bibî horî?“

Got: „Na lo, yeqînîya min bi ti?t? wilo vala nayê. Ji bo ku ?ertê îslamê wilo dixwaza ez wacibê xwe pêk tînim, ji bo wilo ez rojî digrim“.
MI got: „Tu zani ku dibêjin li wê diyayê (axretê) 70 horîyan didin zilaman?“

Got: „Ew ti?t vala ne, min jî li vê dinyayê 1000 mêr dîtine. Ji ber vê ew ti?tên ku di bêjin vala ye“.

Ciroka Hedî bi kurtî ev bû ku ji zû dr bi yekî Cezayirî re zewîcî bû û zarokên wê jê hene. Pistre mêrik dev jê diberde û diç? Cezayirê. Berî niha bi salekê bi yekî Marokayî re zewicî ye. Mêrikê Marokî jê re gotiye ger tu bib? Musluman ezê bi te re bizewicim. Wê jî soz daye û gotiye erê. Bi ser ku mêrik ne li vir e jî, jinik li ser soza xwe maye û wacibê xwe yê îslamê pêk tîn?. Erebên qûnre? jî di rojîya remezanê de xwe bombe dikin, dib? „alah û ekber“ û xwe di bazar û camîyan de diteqînin û insanên bû guneh dikujin.

Gelî xwendevanan, Hedî ne insanek ku serê xwa digr? û xwe xistiye bin çarçefa re?, ne yeka ku destê xwe ned? kesî.

Wey timamê Ereb, Tirk û Faris bi qurbana te bin Hedî!
Wey xwedê tiala qesrek melekan li axretê bid? te rebî!
Wey xwedê tiala te bix? serokê horîyan rebbî! (wek Tawizî Melek ku serokê Melayîketa ye)
Wey Ereb, Tirk û Faris bi qurbana te bin rebî!

Rojîya te li ser xêrê b? Hedî!

Danîmark