Nisretê Hecer mirovek tolaz bû û li ?emdînan heyamekê serokatîya ?aredarîya ?emdînan dikir. Di dema serokatîya ?aredarîyê de, jina memûrek ji yê Tirkan ku gelek bedew e, dostika serpêl /yuzba?îyekî ye. Nisret jî çend caran ji jinikê dixwaze lê jinik nadê. Lê Nisret xistîye serê xwe, ew ê bi awayekî xwe bigehîne nav nivîna wê û kela dilê xwe lê hênik bke
Nisret bi mehan serpêl di?opîne, ka kîjan seetê tê mala jinikê. Pi?tî seeta yuzba?î hîn dibe, bi wî re dostanîyê datîne û ?evekê wî û hinek kesên din yên giregirên navçeyê di xwarinxanê de vedixwîne xwarinê. Nisret li seetê dinere û ji mêvanan re dibêje; “ Xanima min nexwe? bû, ez biçim lê binerim û heta seetek din ez têm, hûn li kêyfa xwe binerin”.
Dostika serpêl jî berî seeta ew bê pencerê hinekî vekirî dihêle. Nisret jî pê dizane û di wê pencerê de dikeve xênî û diçe nav nivîna jinikê û ji alîyê pa?îyê de lê rast dike. Jinik pê dihese ku ev ne serpêl e û xwe dizivirîne. Çi binere, yê ku ji alîyê pa?îyê de lê rast kiriye Nisret e . Jinik ?a?o-ma?o dibe û ji Nisret re dibêje; “ Way ATATURK GÎBÎ ORÛSPÛ ÇOCUXÛ ADAM WAY!”
Nisretê,,kela dilê xwe hînik kir dawî–
ew bas bu le keme bira
:))
ji alî pa? vê dixe he :))
Bila xirè Quto tèkevi li nav qunà ataturkè bej u, ataturkciyà kemalistè neyarèn kewmè xwu.
evê devê xwe qota berî lê lêxît hevalîno.
WILEH BAVE RONAHÎ; KU TIRK VÊ JI TERE BIHÊLIN;MANA WÊ RASTE KU BÊNAMOSIN: