Belê, dibêjin gava rebbê alemê aqil belav kiriye, hinek insan jê mahrûm mane. Yan di wextê xwe de nehatine, yan jî di xewa şîrîn de mane û ji aqil bêpar mane. Xuyaye ev jî mesela me û şivanê bajarê Elezîzê ye.
Li bajarê Elezîzê, Aydin Kiyak ê 65 salî şivantîyê dike. Şivanê pez e. Tu nabê gava Aydin efendî devê xwe vedike, mêşek dibê „viiizzzzzzzz“ û dikeve qirika wî. Mêş bi qirika wî ve dizeliqe û xwe jê bernade.
Êêêêê, wê çi bibe, çawa bibe, rebenê Aydino nizane. Radibe bi ehmeqekî xwedê dişêwire û li çareyekê digere.
Ê ehmeq jê re dibê „dermanê mêşan vexwe“ û Aydinê me jî bi ya xiyarê ehmeq dike. Radibe îskanek dermanê mêşan ( jehra mêşan) vedixwe û qaşo dixwaze ji mêşa qirika xwe xelas bibe. Lê li şûna ku mêş bi derman bimire, ew dikeve haletê mirinê û dermanê mêşan qûşê lê dixetîne.
Axir, rebenê Aydin Kiyak radikin nexweşxanê û dikeve qomayê. Bi zor û heft bela aşika wî bi jehrek din dişon. Lê rebenê min û we hîna jî di komayê de ye û di xewna xwe de jî dermanê mêşan dibîne.
Ê de ka îcar bêjin hûn bi qedrê xwedê û pêxember kin, ma terî ji kesên wilo ne kêm e?
Ma law vexwarina dermanê mêşan û kujtina mêşa qirika te?
Heke ew mêş ketiba cîhekî din teyê çi bikira xalê Aydin?
Elezîz
Ma mêr ji Eyşika Ereb in keçko!
Xaltîka me Ehmed tir ji Romîyan berda
Pêşmerge jî wek Bahçelî nikare Kurdan biparêze. Hey yawrûm hey!