Malperek bê sansûr e

Malperek bê sansûr e, hay ji xwe hebin!

Ev serê çend mehan e, devjenîyek li ser mesela TRT 6 ê hevdû dikişkişîne û diçe.Wê

ew şêlûbeleyî hetanî kuderê jî here vê gavê ne diyar e. Hema bûye çetilxêr û kî rad

hêje darê pênûse tiştina dinivîse. Ev heta derekê pir baş e û lazim e li ser her

meseleyên ku ji bo me balkêşin bi berfirehî, hûr û kûr lê bê kolan.Heger na mesele

Ji xe ji nifşê me yê nuh hinek hene ciwanmêrana solên xwe di nava qunderan de datînin û nabêjin hilînin ji ber min jî. Ji van xortan yekî pêla çûyî di malperekê de nivîsekli ser TRT 6 ê li dar xistibû.

Di mijara nivîsê de dihate fêmkirin ku yê xort têra xwe li TRT 6 ê dinere. Çimkî wî gelek kesên ku tev li programên TRT ê bûbûn, yan jî weşana vê kanbaxê wek gavek baş nirxandibûn, yeko yeko bi nav dikir û dûre kurkê xayîntîyê yan jî xayînbûnê di ber lotikan re li bejn û bala wan ditefsiland. Û di got: "Ji xwe lazime ku tu kes qala vê televizyonê jî neke” û di gelek mijaran de jî ev mante derdikeve pêş û ji ber vê jî min navê vê nivîsê "Gera Gip" danî. Ku ew tê wateya "huş bin, qal û bahsa tiştên ku ez yan jî em jê hez nekin, bê deng bin, his û pêjin jî bila ji we neyê û heta hûn karın zimanê xwe jî jêkin..."

De ka werin ji kerema xwe re yan safî bikin, yan jî navekî li vê helwestê bikın! Bi ya min nav dîyar û êşkere ye, lê ez dixwazim jê re bêjim: Siwaro hêdî bajo..!

Zemanekî li ser vê mijara tûjbûna pênûsê û nifşên nivîskarên me yên nû, ji meraqa xwe min ji mamosteyê hêja Beşîkçî pirsîbû ku ez fêm bikim bê ka fikira wî li ser vê meselê çi ye. Wî bi devliken bersiva min da:

"Ez di nav girtîyên Kurd de li girtîgeha Enqerê girtî bûm. Sibehekê ez piştî jimartinê rabûm derketim hewşê li ser xwe digeryam. Xortek ji vanên ku em qala wan dikin gihîşt min û em bi hevdû re meşyan. Pê re bala min kişand ku pênûsek di destê wî de ye û bi serê wê qula guhê xwe duxrîne. Min ew şîyar kir lê dîsa jî domand…

Êvarê xortê me nema ji ber êşa guhê xwe kır der. Hate xwestin ku wî bibin nexweşxanê lê nebirin. Li ser vê xwarin nehate stendin,hejmartin nehate dan. Werhasilî ew birin nexweşxanê lê mixabin yê xort bi ser pênûsê perdeya guhê xwe qul kiribû û tiştekî ku bihata kirin jî êdî nemabû."

Icar lazime ku mirov bêje xelk bi darê pênûsê lotikan li tekstên edebî, ceribandinên surralîst, çîrokên xemilandî û romanên herekber dixînin. Em jî bi wê yan perda guh diqetînin, yan jî wê li hemberê hevdû mîna xencerek zingargirtî bi kar tînin...