Malperek bê sansûr e

Malperek bê sansûr e, hay ji xwe hebin!

info@lotikxane.com

Dem, piştî salên 90 bû. Xortek lihevhatî û çavreş, keçek bejinzirav û bikêrhatî bi hevudû re kar dikirin. Cara ewil di dema firavînê de hevûdu dîtin. Paşê lawik, di bin çavan re taqîbata wê kir. Jê re bibû hewes ku bala xwe bide bejn û bala wê. Di dema kar de dest li dest diket, çav li çav. Çi şop ji hewesa wî nemabû. Ji awirên wî, evîndarî diherikî. Ew, bibû hêsîrê awirên wê, dîtina wê.

Keça delal, ji awirên wî yê bi wate, ne bêxeber bû. Lê hezkirina kesek biyanî, têkiliyên evînî bi wan re ne hêsan bû. Şewata herdû dilan bedena wan rapêçandibû. Biryar dan, li cafeyekê hevûdu dîtin. Xortê çavreş ji Kurdistanê, keça delal jî ji Sirbîstanê bû. Micaella û Mehmed, çend careke din jî hatin cem hev. Qala çandên xwe kirin. Wî bi sirbî, qîzê jî bi kurdî, herdû bi swêdî peyva ``ez hez ji te dikim`` dihanîn ser zimên. Biryar dan ku bizewicin. Ji wan re festek biçûk hatibû çêkirin. Dostên nêz hatibûn pîroziya wan. Di Newroza 97 de gihiştibûn miradê xwe.

Sê zarokên wan çêbibû. Fêkiyên malê, hezkirina di navbêra wan de zêdetir kiribû. Zarokan, paşê jî destê Micaella bereket xistibû nava karê wan. Di demek e kin cihê karê xwe vekirin. Jin û mêr ji bo pêşerojek xweştir dixebitîn. Karê Mehmed baş diçû. Aqilmend û hevalên nejidil mala gelek mirovan xirab kirine. Vê carê dora wî bû. Bi dîtinên karmezinkirinê, ji rê derxistin. Kar berepêş nediçû. Ji aliyekî kirêya cî, xerc û baca dewletê û li aliyê din deynê taciran nigên wî xiste şikalek teng. Dawiyê, karê wî têk çû. Bû deyindarê xelkê û dewletê. Hevalên wî pişta xwe danê de. Mehmed heta bi qirikê ketibû nav virikê. Her ku xwe tev dida, bêhtir diçû xwarê. Felekê şimaqek li wan xistibû. Tecrûbeyên wan yên rojên reş tune bû.

Îro, herdu jî hevûdu dibînin. Li evîna berê digerin. Lê di dema tengasiyê de car caran hatibûn hemberî hev. Serhişkî û hevûdu nefêmkirin gora evîna wan kolabû...

Micaella: Ez ji Sirbîstanê me. 30 salî me. Li Swêdê dijîm. Ez kar dikim, ji derveyî kar, demên xwe yên vala bi hersê zarokên xwe re derbas dikim.

Micaella: Belê, di dema karê me de, kesên ku dihatin ziyareta me kurd bûn. Her wisan, ez çend caran çûme Kurdistanê. Min guhê xwe baş dida axaftina wan. Ji ber vê yekê ye ku kurdiya min baş e.

Micaella: Gel bi dilekî germ bi xêrhatina mirov dikin. Nanê xwe bi mirov re pay dikin. Di roja teng û fireh de li hevûdu dipirsin, ev baş e. Lê rewşa jinan û bandûra wan li ser biryarên li malê hêja negihiştiye cihek e bilind. Ji bilî vê, ne tenê karê malê, divê karîbin li derve jî kar bikin. Ji awira bihêzkirina aboriya xwe gavan bavêjin.

- Tu bi kesek kurd re zewicî ye. Niha jî ev zewaca we dike hilweşe. Pirsgirêken sereke çi ne ku mirov li hevûdu nake?

Micaella: Ez kurdan hinekî nas dikim. Peyvên min ne ji tevayiyê re ne. Divê helwest û hîsên li hemberî jinê naziktir be. Mirov hewil bide ku wê fêm bike. Beşek ji kurdan mixabin e ku hişk in. Ev şaş e. Ew, xeletiyan dikin. Piştî wê çavê mirov li lêbuhûrînê û peyvek xweş digere. Di şûna vê de eksî tê. Ew, ji ser ya xwe nayên xwar. Dixwazin hêz û hişkbûna xwe nîşan bidin. Divê neyê jibîrkirin ku mirov ji xwe re hevalek jiyanê hildibijêre. Jin, jiyan e. Helwesta şaş û peyvên hişk, hîsên mirov brîndar dikin. Dema mirov ji rihê xwe hat brîndarkirin, cihê brînê zû bi zû nayê girtin.

Jin û mêrantî ne tenê razan e. Elaqata cinsî têr nake ku zewac li ser nigan raweste û bimeşe. Divê hîsên evîndariyê xurttir bibe. Pêwîst e mirov hîsan di dilê xwe de nehêle, nîşan bide. Carna dana maçekê, yadîgarkirina gulekê, kenek ji lêva û hemêzkirinek ji dil, dikare cihê peran û tangasiyên jiyanê bigire, biseyîne. Mirov bi hêz bike li ser nigan bihêle. Kaniya evînê xurtir bike. Divê beşek ji mêrê kurd gavên xwe li gorî sedsala têde ne serrast bikin.

Micaella: Ne hemû mêrê kurd. Beşek biçûk jê kevneperest e. Belê, ya min mîna jiyanek di cehenemê de nikare bê pejirandin. Lê min çi cennet jî nedît. Bûhiştê xwe pêş min kir û winda bû. Piştî demekê ez tê gihiştim ku zewaca kesek biyanî bi beşek ji kurdan re dijwariyên xwe hene. Û ne hêsan e ku mirov çareseriyan peyde bike.

- Ji bo kesên ku dixwazin bi biyaniyan re bizewicin, mesajên te ji bo wan hene, an na?

Micaella: Divê bê gotin ku hejmarek mezin ji kurdan bi mala xwe ve gelekî girêdayî ne. Kesên bi xerîban re zewicî ne, zewaca wan serketiye. Ev yek, cihê serbilindî û kêfxweşiyê ye.

Pêwîst e neyê jibîrkirin ku mirov bi kesek xerîb re dizewice. Gelek ji adet û toreyên mirov ne mîna hevûdu ne. Hewil bidin ku hevûdu fêm bikin. Di demek kin de ne li benda guhertinên mezin bin. Wext bidin hev. Guhê xwe nedin peyvên kesên nedilxwaz. Li dilê xwe guhdar bikin. Xwe bi evîna xwe girê bidin. Hunê biserbikevin.

Micaella: Ez bi bêhnfirehî nêzî pirsgirêka xwe dibim. Ji bo ku em li şaşiyê xwe vegerin, me wext daye xwe. Ev wext, dê buhayê nirxên windabûyî bi me bide zanîn. Em herdû jî hez ji zarokên xwe dikin. Mîna çavên xwe li wan dinêrin. Dibe ku hişê me bê serê me û em li hevûdu vegerin. Dikare berevajiyê vê jî bibe...