Helbestek ji serê Çiyayê Qendîlê

 Li ser bextê parêzeran be, dibêjin zebanîyên devê derîyê Girava Îmralîyê serokê PKK Ocalan avêtine erdê, çend parsûyên wî êşandine û hetta heqaret jî lê kirine.

   Îcar xwendevanekî me ji serê Çiyayê Qendîlê, di bin gumeguma dengê bombeyên firokeyên Tirko de rabûye êşkenca li ser Ocalan şermezar kiriye û bi vê minasebetê helbestek li ser Ocalan nivîsandiye.

  Madem ku Lotikxane demokrat e û PKK jî bi qencî û xerabîyên xwe parçeyek ji me ye, em helbesta kekê xwe bê sansûr diweşînin.

Xêr û guneh di stuyê wî de be rebbî!

Ê de fermo cîgerlerim

Ey Serok Apo...!

Ey Serok Apo, dilê me kurdan

Tayek porê te, nadim bi cîhan

Cîhana bêbext, mafya û teror

Bê dil û mejî, bê guh û çavkor

Te dan dest dijmin, dijminê rûreş

Pelên dîrokê, tev pê kirin reş

Derya Mermera, ketî dilên me

Girava tu lê, derd û kulên me

Li dor te leşker, hene bêjimar

Çiqas dirinde, hov e ev neyar…!

Çêlîkên guran, tirkên sitemkar

Îro jîn li şêr, kirne zilindar....?

Serok tu bûyî sîmbola welat

Li pişta tene, Cûdî, Ararat

Vaye li Qendîl, nirîna şêre

Her gerîlayek, bi hezar mêre

Milyonan keç û xortên qahreman

Daketin qada şer û berxwedan

Ji bo wan mirin, kêf û dîlane

Rêça Egîd û rêça Zîlan e.....!

Yan tev şehîd in yan jî Kurdistan....!

Herbijî bijî Serok Ocalan…..!

   Bazê Qendîlê

19/10/2008- Qendîl