Malperek bê sansûr e

Hêst û ramanên me, jî alîyeki dûnê heta alîyê dîn dûr û dirêj dibin...

carna dibin xem, carna şadî, carna keser û dilkovanî, carna xerîbî û xemgînî û ên dîn...

carna jî, ji wan re hemûyan tenê sedemek hedibe û ev tim ji ber vê sedemê çidibin...

evîn...

xem û keser, şadî û peroşandin û hê gelek histên dîn yên bi coş çêdike evîn;

gelo evîn çîye ku ev qas ronahîyê û tarîyê, germahîyê û sirê çêdike?

Evîn çîye û kîye û li kû derêye? Kî dizane bersîva van pirsan?

Tu kes...

Lê belê em tiştekî baş dizanin;

evîn jîyane...

evîn hêvî û şadîya dildarane...

evîn jîyane...

Bi taybetî jî evîneke bi xeyalan re dijî; sedema hemû demsalên nava dilê me de ye.

Demên evîneke bi xeyal û hêvî peyda dibe ; di van deman de hestên bi coş diherikin di nava dilê me de...

û kî dizane ka evîn bi dawîye an bê dawîye?

ji min re evîn, bi xeyalan re peyda dibe û bi dawîbûna xeyalan re jî winda dibe...

jîyana me jî, bidomandina xeyalan re ye...

ji ber wê hindê,

Ji ve re xeyalek; xeyalekî bi navê Kurdê....

ku evîn bi dawî nebe! ku jîyan her hebe...

Kurdê!

bibe lotke dem û jîyan,

li ser deryayekî bê dawî.

min bêrik bikişînaba ber bi herikinê ve

tu li hemberê min

û sitranin evînê li ser zimanê min

hemû cîh derya û asîman

hemû cîh evîn û tu.

gonîbikim behra şîn bi çawên te yên kesk

xemze bî xemze pêl bide rûyê te

û winda bibim di nava keskayîya çawên te de

bibişkin lêvên te

û raveste dem û jîn li ser lêvên te

biguhere rengê demê

behn bide mîna xemrê û xemrî bibe dem û jîn

dem bibe evîn, helbest û sitran

û biherike...

hemû cîh, hemû kes û keseyat

hemû gîyandar ravestin!

gonîbibe roj bi rengê çawên te

tenê heyw biriqe

û tenê xale di nava çawên te de

û ji jor yezdan,

bi te re biaxifin ji ber xwe

û bangbikin bi te re;

ey evîn!

ey Kurdê!

stêr hembêzbikin tarîyê

û tarî, xwe li rûyê te bide

peyre ez...

tenê ez hebim di nava tarîyê de

û yek jî bi tama mey

û bi navê helbestan;

tu!

û ewrek bidîta rûyê te

dilop dilop bibarîba bi navê te

û evîna xwe bibarînaba li ser me

her dilop ku dikeve nava behrê,

biba behreke nû û pêleke xurt

û peyre tijî biba lotke bi evînê

tarî û tarîstan em hembêz bikira bi sira seqemî.

peyre şîyarbiban,

di berbanga sibehî de;

a ku bi tîrojên rojê germ dibe

a ku ez hembêzkirima bi germahîya destên te...

hê min tu wîndanekirî Kurdê;

ez wînda bibam...

tenê tu mayîba di nava tarîyê de

yek jî helbestên tenêtîye li ser zimanê te

hê min tu windanekirî;

ez winda bibam...

winda bibam di kûrahîya dilê te de ey Kurdê!

Yuksekova Haber