Tirşoya bi kezzab, derece yek

Fênasê Kerîm- 10/03/09-Hewlêr-Ez ê ji we re qala pêşketineke pir mezin ku dinya jê haydar nîne bikim. Law ma we bihistiye ku li başûrê welêt tirşoyê çawa çêdikin? Hema nebêjin “tirşo tirşo ye” an jî wek Botanî dibêjin “tirşî tirşî” ye. Na bavo na. Ez ê ji we re qala “tirşiyat” a wan bikim.

Şeva bihurî dayîka hevalekî min ê delal ji me re tirşoya xwe ya ji bakurê welêt anî, ku hema te gizêr, xiyar, kelem dixwar û bi ser de jî ava wê vedixwer, dibû derman lo. Hemû sax sax bûn û di nav wê şûşeyê de çi xweşik dixuyan.

Di wê gavê de hevalekî me ji me re got: “Ma hûn dizanin, li Silêmaniyê kezzabê dixin nav tirşoyê û hema di şevekê de tir ji wan xiyar û gêzaran berdidin. Serê sibê jî di nav sûkên wê de bi dirûşma “derece yek e kaka, derece yeeeeek” tê firoştin.”

Li ser vê gotinê devê me ji hev vebû, me destpêkê weha zanî ku ew henekê xwe bi me dike. Me go: “De here lo”. Lê ew ji ya xwe nedihat xwarê. Piştî lêkolîneke min a berfireh mixabin min rastiya “tirşiyat” a xelkê me yê başûr zanî. Bi rastî jî mesele wek gotinên wî hevalê min bûn ku digot ji bo zûtêgihiştinê kezzabê dixin nav “tirşiyat”ê.

Tê bîra min diya min a delal, tirşoya xwe di koşeyeke mala me de datîna û hema berî mehekê, dibe ku hêj zêdetir jî, me newêrîbû ku xwe nêzikî kûpê wê bikin. Lê ka tu were li van binêre. Di şevekê de bi kezzabê hal di xiyar, gizer û keleman de nahêlin û serê sibê jî dixine bazarê.

Hey gelê Lotikxaneyê, hema we û heft piştê we “derece yek”ê wan kirooooo!

Bi Yezdan ez niha dibêjim, dibe ku hin ji wan tê de mîz jî dikin û di nav bazaran de difroşin. Lê tiştê ecêb ew e ku xelk jî ji wê agahdar e, lê her kes ji halê xwe mennun e.