<<  Magazîn, henek, gilî û gazin  >>

 

 

 

FÛAD SÎPAN

fuadsipan@yahoo.de

 

 

 

 

GENERALÊN TIRK HIQÛQÊ WEK MAÞIK JI BO XWE BI KAR TÎNIN

 

Almanya, 14.08.2008

Kurdistaniyên hêja!

Generalên Tirk ji destpêka komara xwe ya dandîk ve heya niha hiqûq li bakurê Kurdistanê û Tirkiyê wek maþika xwe bi kar anîne û tînin. Generalan bi taybetî di pê faþîzima 12ê îlonê 1980-an de hevsarê hiqûqê wisa bi xwe de þidandine, ku êdî ne hewceye ew bi xwe dest biavêjin hukumeta goya sivîl jî,  yan jî înqilabeke leþkerî çêbikin. Ne hewceye êdî general xwe biêþînin, tenê pêwiste ew li fîtikê bixînin. Hiqûq di nava lêva generalan de maye. Hevsar her demê di destê generalan de bûye, hukumetên heya niha hemûyan li defa generalan dane, general him tîr dikin û him jî ron dikin, sawciyên wek mifird û sawanên wan jî her tiþtî ji bo wan hasil dikin. Li hêsabê generalan çi hatiye bi kar anîne. Dema ji bo generalan pêwistbû ola îslamê ji bo xwe goya li dijî Komînîzimê bi kar bînin, qet dudilî nekirin, dînê îslamê ji bo xwe bikar anîn û îro jî wek bela serên xwe dibînin û nizanin xwe çawa jê xelas bikin.

Generalên Tirk xwe tenê xwediyê bakurê Kurdistanê û Tirkiyê dibînin. Generalan her dem xwestiye hukumeteke goya sivîl li ser text hebe, ku ew her karên xwe yên pîs û gemar bi wan bidin kirin. Generalan saziyeke wisa bi pergal-sîstem ava kirine, dema þaþî û nebaþî hebin, her kes hemû sûc û tawan dixe hustiyê hukumeta sivîl. Tevî ku berpirsiyarên hemû tiþtên xerab generalin, lê dema tiþteke li rê neçe ji çepan bigire heya muhafazakaran, hemû alî êriþî hukumetê dikin. Generalan hema hema her kes anîne ser xeta xwe û xistine þirîgê polîtîka xwe ya bikirêt. Kes newêre ji generalan re bibêje sola we xwar e.

Generalên Tirk bi destê zorê Bakurê welatê me xistin bin kolonyalîzima xwe. Lê generalên Tirk wisa prîmîtîv in, ku bakurê Kurdistanê wek welatekî kolonyalîzim jî nas nakin. Ew welatê me wek milkê bavê xwe dihesibînin. Heger mirov qiyasekî ji welatên kolonyalîst yên wek Înglîstan, Fransa û hwd. bide, wan welatana tevî ku bi destê zorê welatên din xistibûn bin nîrê kolonyalîzima xwe û li wan welatan zext û zor dikirin, lê ji alîkî din ve jî ziman, çand û þaristaniya xwe birin wan welatana û lê xebitîn, ku ew welatana bi her awayî pêþve herin.

Heya niha hemû sazî û dezgehên dewletê di destê generalan de bû. Bê guman hê jî kontirola generalan li ser wan saziyan heye. Lê ew êdî ne wek berê dikarin di nava wan saziyan de cirîda biavêjin. Çimkî roj bi roj eþkere dibe, ku yên di serî de hiqûqê didin nava lingên xwe û dipelixînin general bixwe ne.

General çi jî bikin niha hêsabên wan tevlihev bûye, ji ber ku her tiþt li gorî daxwaza dilê wan nameþe û roj bi roj, hêdî be jî kelayên di destên generalan de ne, ji dest diçin û ew jî neçar mane, ku êdî bi çi metodê tevbigerin, xwe biparêzin. Cîhan li generalan teng bûye, gotinên wan yên wek “Vatan Millet, Sakarya” (Welat, Millet, Sakarya) jî êdî pere nake. Rojnama Tarafê, bi taybet Gerînendeyê giþtî yê Rojnama Tarafê Ahmet Altan bîhna generalan çikandiye, her roj tiþtekî nû li ser planên wan yên bi gemar belav dike, kincên wan yên bi qirêj dertîne meydanê. Yanê bi kurtasî Rojnama Tarafê generalên Tirk xistiye tengasiyeke wisa, ku ew dîn û har bûne, nizanin ji bêzariyan çi bikin û çi bibêjin. Êdî wek berê ewqas qîmeta generalan li ber çavên Tirkan jî nemaye.

Pir kesan bawer dikir û hê jî dikin, ku serokwezîrê Tirkan Erdogan serbixwe tevdigere û dê li bakurê Kurdistanê û Tirkiyê hin guhertinên posîtîv çê bike. Lê mixabin ew kesana naxwazin qebûl bikin, ku ew qudreta Erdogan, ya ku ew guhertinan, bi taybet jî di pirsa çareserkirina pirsgirêka Kurd de çêbike nîne. Çimkî xwediyê siyasetê general in, ne Erdogan e. Heya general xwe mecbûr nebînin dê guhertinan çê nekin. Wekî din her tiþt beredayî û bê wateye.

Qet ti kesî îhtîmal nedida, ku li dijî partiya Erdogan AKP dadigeh ji bo qedexebûnê vebibe. Generalan di vê mijarê de jî dîsa dane îspat kirin, ku xwediyê desthilatê li bakurê Kurdistanê û li Tirkiyê ew tenê ne. Lê êdî hêsabê generalan wek her dem li sûkê nayê û nehat. Tevî ku wan dixwest AKPê qedexe bikin, lê em bawerin ji aliyê din ve jî li hêsabên wan jî nehat partiya hukumetê qedexe bikin. Armanca generalan ew bû ku dersekê bidin partiya Erdogan, per û baskên wî biþkînin. Loma dadigeha Zagonê tenê bi cezayê peran hiþyarî-îhtar da APKê û ew qedexe nekir. Nêrîna kesên bi aqilê selîm hemûyan ew e ku heger hukumeta Erdogan bi wêrektî guhertinan çêbike, dê bi ser bikeve, lê heger Erdogan ji xeta generalan dûr nekeve û hefsarê generalan bi hukumeta sivîl ve neþidîne dê di dawiya dawîn de bixwe wenda bike û têk here.

***

Terorar Ergenekonê

Me li jorê jî behs kir, ku roj bi roj pîsiyên generalan dertên ser avê. Ev ji salekê zêdetire pirsa rêxistineke terorîst bi navê Ergenekonê derketetiye. Heya niha nêzîkî 50 kesî hatine girtin û di zîndanê de ne. Di nav wan de di serîda Dogu Parinçek serokê partiya çep, hin generalên teqawit, rojnameger û karmend hene.

Bê guman hukumeta Erdogan ji alîkî ve lê dixebite hin kirinên generalan yên tarî derîne meydanê. Lê li gorî tiþtên heya niha, Erdogan û hukumeta wî tenê li ser bûyerên ku di dema hukumeta wî de qewimîne disekine. Li gorî daxwiyaniyên çapemeniya Tirk generalên Tirk yên teqawit û ew nokerên li der û dora wanin, sê caran xwestine hukumeta Erdogan wergerînin.

Wisa tê xwiya kirin, ku Erdogan û hukumeta wî tenê lê dixebitin xwe ji qedexebûnê xelas bikin an jî rola xwe di raya Tirkiyê de zêde bikin. Loma ew naxwazin zêde têkilî generalên li ser textin bibin. Heya hukumet têkilî wan leþkerên bi desthilat in nebe, pirsgirêk jî çareser nabin. Çimkî ew hemû xerabiyên bi destê generalên teqawit bûne, hatine kirin, bi daxwaz û biryarên generalên hên jî li ser textin têne kirin.

Divêt hêsab di serî de ji generalên 12 îlonê 1980-an Kenan Evren bê pirsîn. Þefên cûntaya faþîst Kenan Evren û hevalên wî berpirsiyarê kuþtiyên 600-700 kesên bê sûc û guneh in û hê jî li jiyanê ne. Heger ev pirsgirêka terora Ergenekonê nîvco bimîne, tariya 12 îlonê dernayê rûyê rojê.

Wek tê zanîn îdîanameya Ergenekonê ji bal sawcî Zekerya Öz ve hate eþkere kirin. Dê dadigeh di 20ê meha 10-an de dest pê bike. Îdîaname 2455 rûpel e. Me Kurdan kêm zêde li ser kirinên generalan heya niha dizanî bû, ku dewlet ne dewlet e, dewleteke cirto û virto ye. Me dizanîbû, ku general her tiþtên bi kirêt bi dizî, bi destên kesên tarî didin kirin, lê vê carê hukumeta Erdogan û sawciyên wan eþkere behsa wan kirinên bi gemar dike. Hêviya me ew e ku her tiþt derê meydanê. Ez naxwazim di vê gotarê de kûr û dûr li ser îdîanamê bisekinim. Çimkî heya niha pir tiþt hatine nivîsandin. Hêjaye ku gotara Salihê Kevirbirî bi zimanê Kurdî di derbarê mijarê de bê xwendin. http://www.netkurd.com/gotar_bixwine.asp?id=1712&yazid=137

Di vê navberê de hate eþkerekirin, ku li Tirkiyê ne Ergenekonek, ji xêncî wê 25 rêxistinên tarî yên wek Ergenekonê hene. Ersonmez Yarbay mepûsê partiya AKPê yê berê û di heman demê de Serokê komîsyona di derbarê Ugur Mumcû de lêkolîn çêkiriye, di pirsa Ergenekonê de ji çapemeniyê re di 08.08.2008-an de got, wan di salên 90-î de lêkolîn çêkiriye, tespît kirine, ku 25 rêxistinên wek Ergenekonê yên dewleta kûr-nehênî hene.

Binêrin çavkanî. http://www.netkurd.com/nuce_bixwine.asp?id=12981

http://yenisafak.com.tr/Gundem/?t=08.08.2008&i=133547

Belê dewleta generalan tê kilandin, diçelqe, diheje, dilerize. Heger Erdogan û hukumete wî durist bin û bi duristî herin ser generalan û hefsarên wan biþîdînin, dê ricaf bi nava dilê generalan bigre û dê hêsap ji wan bê xwestin, na heger Erdogan û hukumeta wî ne bi cesaret tevbigerin dê wenda bibin û general ê dîsa wek berê hovîtî û saltanata xwe berdewam bikin.

 

 

Nivîsên berê

 

Almanya, 13.07.2008

 

 PKK dîsa bivir li lingê gelê Kurd xist

 

Kurdistaniyên hêja!

 

Di dîroka tevgera rizgarî û azadiya ti gelekî de çê nebûye, ku rêxistineke wek PKKê ewqas zerar û ziyanê bigihîne gelê xwe. Bê guman ezê di vê gotarê de li ser bûyerên berê nesekinim. Mijara me vê carê bi destê zorê revandina 3 Almanên ku di 08.07.2008-an de ji serê çiyayê Arartê ji aliyê PKKê ve ye. PKK bihaneya revandina wan sê Almanan bi qedexebûna buroya Roj-TV li Almanya ve girê dide û daxwaz ji hukumeta Almanya dike, ku li hemberî wan siyaseteke nerm bimeþînin.

 

Qet nayê fêhm kirin, ku tevgera rizgariya azadiya gelê Kurd çawa qîma xwe bi metodên wisa pirimîtîv tîne û çawa di xwe de wî mafî dibîne, bi navê tevgera Kurd azdiya wan kesên bê sûc û guneh radipêçe-xesp dike. Ev bûyera revandina sê Almanan bi destê zorê ji xêncî xerabiyê li dijî gelê Kurd ji ti tiþtekî re nabe. Ev bûyera han dijminên Kurdan kêfxweþ dike, alîgirên dijminan jî di ser de dike neyarên Kurdan.

 

PKK bi kirinên wisa leke tîne ser Kurdan. Çimkî di dîroka Kurd û Kurdistanê de rapêçandina azadiya kesayetiyê tine. PKK bi van metodên ne durist, ne dikare xwe ji teror û kirmînalîzimê xelas bike û ne jî karekî baþ ji gelê Kurd re dike.

 

Bê guman em dewlet û hukumeta Almanya baþ nas dikin. Polîtîka Almanya li dijî Kurdan, bi taybet Kurdên Bakur ne dostane ye. Dewlet û hukumeta Almanya her demê alîkariya Tirkan bûne û bi çekên Almanan li dijî Kurdan qetliyam jî hatine kirin û hên jî çekên wan ji aliyê Tirkan ve li Kurdistanê tên bikaranîn. Hingiya ji sala 1993-an vir de PKK li Almanya qedexe bûye, hukumeta Alman bêyî ku ferqê bixe nava Kurdan li dijî hemû Kurdên li Almanya polîtîkayeke pir pirîmîtîv, reþkirina Kurdan yek bi yek û bi sîstem Kurdan terorîze û kirmînalîze dike.

 

Divêt gelê Alman ti carî nebe hedefa Kurdan. Hinekî sempatiya gelê Alman ji tevgera Kurd re hebû, ew jî bi saya xerabiyên PKKê ve ji holê rabûn. Ev bûyera revandina sê Almanan jî niha bû xwê û îsota wê.

 

Heger PKK dixweze ji gelê Kurd re xizmeteke baþ bike, waye generalên Tirk li meydanê ne. Bila þer ji Kurdistanê derxin, hemû hedefa xwe bidin hemberî generalan, ne zarokê Tirkan yên feqîr û belengaz.

 

Heger PKK dixwaze ji gelê Kurd re qenciyê bike, li dijî hukumeta Almanya û xerabiyên Almanya bisekine, bila dest ji metodên xwe yên wiha seqet berde, ti carî sîvîlan hedef negire, raste rast berjewendî û menfiatên hukumeta Almanya û yên sermiyandarên wan ji xwe re bigire hedef. Bêyî ku ez wan Almanan nas bikim, ji kûrahiya dilan bawer dikim, ku sempatiya wan jî ji bo Kurdan heye, yan jî hebû. Çimkî kesên derdên wê herêmê kêm zêde nizanibin, naçin wê derê. PKK bi vê metodê ji bo neyarên Kurdan bi kevirekî li du çûçikan xistin. Him Kurd li ber çavên xelkê reþ kirin û him jî wisa kirin ku êdî xelkê ecnebî ji derva neçin Kurdistanê û halê Kurdan yên xerab nebînin.

 

Divêt PKK bê þert û bê merc wan sê Almanan di heman demê de berde û aqilê xwe topî serê xwe bike.

 

---------------

ÇÛ SEFERÊ, HAT DÎSA Ê BERÊ

 

Almanya, 31.05.2008

 

Kurdistaniyên hêja!

 

Sernivîs ji gotinên pêþiyên me ye. Pêþiyên me helbet ev pend ji ber sedemekê afirandine û ji wan kesan re gotine, yên ku bi sal û deman ji dîroka xwe, ji tecrûbên xwe, ji kar û xizmetên xwe ders dernexistine û her dem bi îsrar þaþîtî dubare kirine.

 

Apocî û hin kes ji çepên Tirk di 26ê meha Nîsanê 2008-an de li Almanya (Düsseldorfê) civînek ji bo îlana damezirandina Meclîsa Aþtiyê ya Ewropa amade kiribûn. Xwediyê malpera Nasnamê Þukru Gulmuþ jî di wê civînê de beþdar dibe, ku wek berpirsiyarekî çapemeniyê li ser wê Meclîsê binivîsîne. Lê berpirsiyarên înisyatîva wê Meclîsê, ku goya ew Meslîsa Ewropa ji bo Aþtiyê çê dibe, nahêlin mamoste Þukru civînê guhdar bike. Ew jî naletê li wan û Aþtiya wan tîne û ji civînê dertê.

 

Wek tê zanîn mamoste Þukru hemû jiyana xwe di riya tevgera Kurd de daye û bi salan di zîndanê de maye, ku di encama îþkenê de hê jî nexweþiyê dikiþîne. Ew demeke dirêj di nava PKKê de maye, herwisa endamê Navenda PKKê bû. Lê ji ber ku niha ji PKKê re muxalefetê dike û rexnan dinivîsîne, ew ji aliyê PKKê ve wek dijmin tê hesibandin. Ev nexweþiya paranoîd ji perwerda Kemalîzimê û çepîtiya Stalînîzimê tê, ku wek pîsî di Kurdên Bakur geriyaye. Qet niyeta wan tine xwe jê xelas bikin, çimkî wan hemû hebûna xwe li ser vê qirêjiyê çêkiriye. Em bawerin ku ev siyaseta paranoîd hemû bi têkçûna Kemalîzim ve girêdayiye.

 

Weha Kurd li pê boçika Kemalîstan herin, bibin dûvikê Kemalîstan, ne dikarin ji mirovatiyê re xizmet bikin û ne jî ji Aþtiyê re. Gotina Aþtiyê ne wisa gotineke sivik e. Barê wê pir giran e. Divêt Kurd berî her kesî û her tiþtî di nava xwe de Aþtiyê çê bikin, ji hevdu re rêz û hurmetê bigirin, hingê bi xwelkê re li rêya Aþtiyê bigerin. Heger ne wisa be, dê daxwaza Aþtiya Kurdan hergav û herdem li ba wan û li ba xelkê li hewa bimîne.

 

Ji ber ku ez di wan rojana de ne li Almaniyayê bûm, loma haya min dereng bi bûyerê bû.

 

Bi hêviya ku careke din bûyereke wisa neqewime.

 

 

DÎSA ÎFTIRA Û GEF

 

 

Almanya, 30.01.2008

 

Kurdistaniyên hêja!

 

Rêxistina PKK-ê ya leþkerî “Hêzên Parastina Gel” di malpera xwe ya înternetê de bi îmzeya Aram Masîs di derbarê ronakbîr û siyasetmedarê Kurd Ibrahîm Guçlu de nivîseke bi navê “Ajanê dewleta kûr” belav kiriye û wî bi gotinên gef, heqaret, biçûk dixe, herwisa bê delîl û îspat wek “ajanê dewleta kûr” îlan dike. Ew mirovê bi navê “Aram Masîs” di ser de jî di dawiya nivîsa xwe de li ser ji bo holê rakirina birêz Ibrahîm Guçlu wiha dinivîsîne, “Pir gotin ne pêwist e bê gotin. Ciwanên welatparêz baþ dizanin û dinasin, çawa ev seyên ku xwe gur dihesibînin û dizûrin bêdeng bikin”

 

Çavkanî malpera HPGê

 

http://www.hpg-online.net/ku/rojevi/rojevi_7.html

 

Bi rastî hin caran mirov dixwaze pê bawer bike ku PKK û rêxistinên der û dora wan li gorî rewþa cîhanê xwe diguherînin an jî dê lê bixebitin xwe biguherînin. Lê mixabin dema ew li dijî welatparêzên Kurd wek her caran bi siyaseta xwe ya bi gef, ji holêrakirin, biçûkxistin û îftiran dubare dikin dîsa mirov ji wan sar dibe, hêviya mirovan diþkê. Ev gefa nû jî dide îspat kirin ku PKK hên di pey ewqas tercûbeyan de ders ji dîroka xwe negirtiye û qet niyet nîne dersan jî jê bigire.

 

Lê vê carê metodê PKK-HPG ne wek ya hercaran e. Ew di malpera xwe de rasterast mirovekî bi awayekî eþkere wek mirovê dewleta kûr bi nav dikin û dibêjin, ewê wî bikujin. Em bawer in di lîteratûra PKKê de tiþtekî wiha nû ye. Çimkî PKK-ê ti demê kuþtina welatparêzan bi awayekî vekirî ji raya giþtî re nepejirandiye, qebûl nekiriye.

 

Bi rastî nayê fêhm kirin ku partiyeke ewqas bi hêz e, mezin e û bi hezaran xwedî bi leþker û derfetan e, mîlyonan temsîl dike, çawa xwe dixe vê sewiya nizim û erzan, bi hêsabên biçûk tevdigere. Gef û tehdîdên wiha bi nivîskî ji raya giþtî re gumaneke pir girîng-ciddî li ser PKK-ê dihêle. Kirinên wiha tenê ji neyarên Kurdan re bi kêr tên û derfetên nû didin destê dijminên Kurdan. Em bawer in ku PKK-ê û HPG-ê vê carê palte li lingê xwe xistiye û dê tengasiya wê him li Kurdistanê û him jî li derva bibîne.

 

Divêt PKK-HPG baþ bizanibin ku tehdîdên bi vî awayî vekirî ji raya giþtî re ji xêncî terorîzimê pê ve tiþtek nîne. Ev çavkorî ye, mirov nikare navekî din li wê nivîsa di malpera HPG-ê de hatiye belav kirin bike.

 

Divêt PKK-HPG zûtir dev ji van xwîyên xwe, dest ji siyaseta gef, biçûkxistin û îftiran berdin. Tehdîdên wiha dê serê PKK-ê di qada navneteweyî de pir biêþîne.

 

Ti kes napejirîne ku PKK-HPG bi vî awayî mamoste Ibrahîm Guçlu di bin tawanbarî û tehdîdan de bihêle. Divêt PKK-HPG yan îspat bikin û an jî ji mamoste Ibrahîm Guçlu lêborînê bixwezin û careke din jî tiþtekî wisa nekin.

 

Êdî dema þerê sar qediyaye. Dîwar hatine hilweþandin. Ne mafê rêxistinekê ye û ne jî mafê ti kesî ye ku bi mantiqa ku "heriyê biavêje bila qilêra wê pê de bimîne" tevbigere. Ewên bi îsrar vê siyaseta dijminan bidomînin bila hêsabên xwe baþ bikin ku hên dor nehatiye wan.

 

Ez dixwazim di dawî de ji PKK-ê û hêza wan ya leþkerî re bibêjim, heger hûn dixwezin ji gelê Kurd re qencî û baþiyê bikin, gelê Kurd ji tengasiyê xelas bikin, ji çareseriyê re xizmetê bikin û serê gelê Kurd li hemberî dijminan bilind bikin, ji kerema xwe, xwe ji xeta Abdulah Ocalan ya Kemalîzimê xelas bikin û fermana generalên Tirk, ewên bi namûs û hisyeta Kurdan dilîzin derînin, ne ya welatparêzan.

 

DADIGEHA ALMANYA AZADIYA KALÊ 69 SALÎ RAPÊÇANDIYE (XESIP KIRIYE)

 

Almanya, 12.07.2007

 

Kurdistaniyên hêja!

 

Polêsên istixbarata bajarê Münchenê di roja 05.07.2007an de nivîskarê Kurd Haydar Iþik binçav kir û dadigeha bajarê Münchenê jî rojekî þûn de mamoste Haydar bi endametiya Kongra-Gel tawanbar kir û ew þande zîndanê. Wek tê zanîn PKK di sala 1993an de ji aliyê wezareta Almanya ya hundir ve hate qedexkirin. Ev bû 13 sal ku li ser PKKê qedexe berdewam e û PKK ji aliyê istixbarata Almanya ve tê teqîpkirin. Heta niha bi deh hezaran Kurd li Almanya hatine binçavkirin, zîndankirin û cezakirin. Bê guman PKKê û rêxistinên dev û dora wan þaþiyên pir mezin li Almanya kirin û mixabin hên jî dikin. Lê heger mirov siyaseta dewlet û hukumetên Almanya bi giþtî þîrove bike, Almanya li hemberî Kurdên li Almanya dijîn û li hemberî gelê Kurd bi tevayî bê hiqûqî û niheqiya herî mezin dike.

 

Van rojana hukumeta Almanya û piraniya Almanan li ser Xortekî Alman (Marco W.) ku di dema tatîlê de li Tirkiyê bi tawanbariya ku keçikeke Îngilîz 13 salî tecawiz kiriye û niha di zîndana Antalyayê de ye, qîyamet rakirin ser pîya. Bê guman ez ne li dij im ku Alman li hemwelatiyên xwe xwedî derkevin, ne xêr, ez pir baþ dibînim û li gel im ku ewropî li hemwelatiyên xwe xwedî dertên. Lê Almanan xwestin goya dersa hiqûqê bidin Tirkan, ji aliyê din ve Almanya durûtiyê dike, hukumet û dadigeha Alman bê hiqûqiya herî mezin kir û kalê 69 salî ku ev çil sale li Almanya dijî, hemwelatiyê Almanya ye, jina wî Alman e û xaniyê wî li ser axa Almanya heye avête zîndanê. Yanê bi kurtayî cihekî ji Almanya pêve ku mamoste Haydar lê bijî nîn e. Loma ew sedemên ku mamoste Haydar pê hatiye tawanbarkirin nayên pejirandin ku dadigeha Almanya azadiya wî xesip bike û wî bixe zîndanê.

 

Ew tawanbariyên li dijî mamoste Haydar Iþik bê bingeh in. Her kes wî baþ nasdike. Ew ne ew mirova ye ku zerarê bide kesî. Ewî ti kes nekuþtiye, biryara kuþtina ti kesî nedaye, ti kes neþêlandiye. Loma mafê dadigeha Almanya nîne ku yek saniyekî jî azadiya wî xesip bike.

 

Divêt dadigeha Almanya nivîskarê Kurd di heman demê de ji zîndanê serbest berde, zêde kîn û nefreta Kurdan qezenc neke. Em Kurd dizanin ku hukumeta Almanya dixwaze qenciyê ji dostên xwe yên Tirk re bike, lê divêt dewleta Almanya ti carî ji bîr neke potensiyala Kurda li Rojhilata Navîn ne hindik e, dê îro be, yan sibê be, çerx wê bêye guhertin û Kurd jî bibin xwedî desthilat. Heger Almanya naxweze di demên pêþ de zerarê bide xwe, divêt destên xwe ji nava siyaseta bi kirêt þûn de bikiþîne û êdî Kurdan li Almanya zêde aciz neke.

 

Heger di nava çend rojan de mamoste Haydar serbest neyê berdan, divêt Kurd bi sed hezaran herin pêþiya zîndana ku ew têde ye. Va ye ev derfet heye ku Kurd hukumeta Almanya li ser zîndankirina kalê 69 salî bilerizînin. Ez bangî hemû rêxistinên Kurdan li Almanya dikim ku li azadiya mamoste Haydar xwedî derên û ji bo wî çalakiyên bi aþtiyane bi sed hezaran amade bikin. Heger ev derfeta baþ bêye bikaranîn, dê ji istixbarat û dadigeha Almanya re wisa ne hêsan be êdî Kurdên bê sûc û guneh zîndan bike. Hukumeta Almanya jî dê mecbûr bibe ku li ser siyaseta xwe ya li hemberî Kurdan guhertinan çêbike.

 

 

Çavkanî malpera Polêsê herêma Bayern (München)

 

http://www.polizei.bayern.de/muenchen/news/presse/aktuell/index.html/45215