Kemalîzm û serokê wê Mistoyê kor, wek mamosteyê nazîzma Hîtler û fa?îzma Mussolînî tê naskirin. Ji xwe dibêjin pismamê me Adolf Hîtler carekê bi serê Zubeyde xanim sûnd xwaribû û gotibû: „ Mistoyê Selanîkî mamosteyê min e, ez îlhama xwe ya qetilkirinê ji wî digrim“ û rastî e?kere kiribû.
Lê mixabin hinek Kurdên me yên Kemalîst dane dû pesindana kerxanecî Misto û wî ?ahîk dikin, dixwazin Kemalîzmê di çavê Kurdan de bikin hingiv. Lê qet neyên xapandin cîgerlerim, bi ellawekîl ew Kemalîzmê bikin ?orbe ?îr jî, Kemalîzm her ew Kemalîzm e, gû ye û bêhna gul û rihanê jê nayê. Pir pir bibe rîx û ji xwe rîx jî brayê gû ye.
Axir
Ka ji xwe re li man?eta rojnama Cûmhûrîyet a 22 Gulana 1922an binerin. Binerin bê rastîya Tirk û Tirkiyê çawa xwe? anîye zimên.
„Ji Tirkîyeya Kemalîst ji Îtalyaya fa?îst re silav!“
Aha Kemalîzm ev gû ye gelî xwendevanan.
Îcar kî dixwe kî naxwe ji xirrê Kurdan ve û hûn sax…
Enqere
Gelî cimaat, gava ez u chend hevalên min em li Berlin-a Hitler u di koshka wî da tertelef u bê derpî digeriyan, rojekê me bihîst ku Hitler-ê kunek ewê rojbuna xwe ya pêncî pîroz bike. Îcar me got bash e qerdashim, ji firsendê bashtir jî xwedê nade me. Tabî em li ber dêrî li benda heyeta tirkên bê namus mabun jibo ku em carekê bi têra xwe bikutin wan. Lê babam gava tirk ketin hundir sayin bashqan Hitler berbi wan va beziya u bi dengekî berz got: „Willkommen (xêr hatin) lan kunekino, lan oxlim heger ew bashqanê we yê kor u tecawîzcî nebiba, bawer bikin ewê ji min tu pox derneketa haaa. Yaw we chawa ewqas ermenî u kurd kushtin u dîsan jî we wekî demoxratîk cimriyet nav li xwe da? Lan ji bashqanê xwe ra bêjin carina ez jî dixwazim di chadira xwe da bazdim ser rojnamevanên agirpêketî, wîîî. Ma babam yê wî kunekî can e jî yê me bacan e hi?“ Herê erqedashler, law em dîsan ji tirsan ketin nav qulên xwe u me debara xwe bi pîvaz u nanê hishk derbaz kir ellawekîl. Ê babam em ê vê tirrê ji tirkên dolheram ra chawa bihêlin u bikevin duv xirrê bashqanê sererd u binerd lo?