Wextekî zilamek ji Mû?ê nexwe?ê xwe dibe Erzeromê ba doktor, doktor miayene (sehandin) dike û di nexwe?xaneyê de dide razandin. Zilam derdikeve çar?îyê digere, dilê wî leblebîyê nokan dixwaze.
Dikeve dikanekê (firo?geh) û dibê: “ Leblebi var m? acaba? (gelo leblebî heye ? )“
Macirên (koçber) Kafkasî dada?ên Erziromî ji berê de neyarê Kurdan e, qet ji wan hez nakin û biçûk dibînin. Zilamê Kurd kêm dibîne ji ber wê dibêje: “He var sen gaç kilo alecen? ( erê heye tuyê çend kîlo leblebî bikirî ?)”
Zilamê Mû?î dibê: “ Kilo de?il 100 gram al?p elimde yiyece?im (ne kîlo ezê sed gram bikirim û di destê xwe de bixwim lo) “
Dada?ê kûçikbav hema derdikeve derve û bi dengê bilind gazî dada?ên cîranê xwe dike û dibê: “ Ula hele celin celin Mu?’tan bir nohut tuccar? celmi?, ya adam 100 gram leplepi aleceymi? hahahaha ( hela werin werin ji Mû?ê tucarê nokan hatîye sed gram nok dikire) “
Hemû bê?ekarên (esnaf) Erziromî bi zilamê Kurd dikenin, armanc rencîde kirina wî ye, werhasil…
Îro jî dibên: “ Hela werin oxlim werin meclîsê, emê çareyekê bibînin “ û didin lotikan.
Bi qebra hecî, bi ?a?ika seyda û bi kofîya xaltika Fatê, çavê wan lê ye dîsa Kurdan bikin xefikê û rencîde bikin. Fersend ev fersende, hema li Dîyarbekirê meclîsa xweserîya demokratîk saz bikin heke hûn cidî ne cîgerim.
Kurdistan
walla raste xheberateye Rewiye Kal bila eme li paytaktame li Amede biminin ji ankarawa cetire silaw u hurmet…