Rêwîyê Kal Bi malbatî li ser sifrê runiştibûn taştêya sibê dikirin. Keça malê ya biçûk Zeyno parîyek nan qet kir, perçek penêr kir nav avêt devê xwe. Destê xwe avêt şûşa çayê ku bi ser de vexwe, şûşe ji dest de ket û şikest. Bavê wê, bi hêrs got: * Keça min tu êdî ne […]