Xêrxwaza Dêrikî
Ezê qala salên borîn, zilm û zorê, bedel û têkçûyînê nekim, êdî qala peyvên qelew û kilasîk jî nekim. Çimkî ji dîrokê û virde bi hezaran şîret û hişyarî, bi hezaran peyv û gotin hatine kirin lê tu encam jê derneketiye. Ji ber ku ezezî, ya min, berjewendî, îxanet, xwefiroşî û wekî din her biser ketiye.
Lê vê carê pir muhîm û giringe û dijwartir e, tunekirin e, xelaskirin e, wek mînaka Ermena .
Ne sîyaset, ne ziman, ne doz, ne maf êdî yekcarî ketiye qul û qewara, kesek nikare serê xwe rake. Lê ku em têbighijîn, hêj jî em nabînin û bûye „zikê têr hay ji yê birçî tuneye“. Me êdî hewcedarî bi ûjdan û merhemet û ponijandinê heye. Emê destê xwe deynin ser dilê xwe û biponijin.
Her ferdek, neferek, mirovek berpirsyar e, herkesek xwedîyê xwe û vî bar û berpirsyarîyê ye. Vê carê muhîm e, vê carê qezençkirin e, vê carê hebûn û tunebun e. Ji çar alîyan zixt û dek û dolab û leyistok tên kirin, bandor li her çar perçan dibe. Sedemên wedîlihevderneketinê encama wê giran e, ji me pêve kesî me tuneye, encex em hev xelas bikin.
“ Dijminê bava nabe dostê lawa „.
Mixabin cardî peyvên kilasîk kete nivîsê. Divê çi sazî, partî, rêxistin, civakên sivîl ên her çar perçan têkevin nav têkilî û tevdîr û tifaqan. Ger hûn vê nekin, bizanin ku hûn hemû gunehkar in, webalkar in.
Kurdistan
More Stories
5ê Mijdarê yan dîk dibe serok, yan mirîşk
Narînê hey Narîn hey Narîn…
Milletê bê xwedî, welatê bê sermiyan