Zinar Qelemşûr
Wek hûn zanin, esker û polîsên dewleta Tirk avdestxanê de jî bimirin, dibin şehîd. Û li gor wan şehîd diçin ku? Qaşo diçin bihuştê. Lê dibêjin miftîyê bajarê Stenbolê di gora wan şehîdan de mîztiye û berê wan daye cehnemê.
Ne li ser bextê me be, li ser bextê çapemenîya Tirko û Tirkan be, dibêjin miftîyê bajarê Stenbolê Rahmî Yaran gotiye: „Bela malbatên esker û polîsên ku tên kujtin nekin qarewar û li ser wan negirîn. Yan na, wê ew esker û polîsê neçin bihuştê“ filan û fîstan.
Yanî, li gor miftî efendî, malbatên ku li ser kujtina zarokên xwe bigirîn, dibin sedemê ku zarokên wan neçin bihuştê.
Belê, ji ber ku zarokên miftî efendî neçûne şerê Kurdan û nehatine kujtin, helbet mêro nake hawar û gazî, nake qarewar û qîrewîr. Lê dê û bavên ku kezeba wan li ser kujtina zarokên wan dişewite, dibin sebebê zarokên xwe ku zarokên wan biçin cehnemê û di nav êgir de bişewitin.
Ez serê we û serê miftî efendî neêşînim, Miftî Rahmî Yaran bi şeş telaqên jinberdanê sûnd xwariye ku wî ev gotin negotine û bêbextî li wî tên kirin. Lê carekê fîşek ji devê tifingê derketiye. Wî ev gotin gotibin jî pêve zeliqî û negotibin jî dîsa pêve zeliqî.
Bi kurt û Kurmancî; heke gotinên Miftî Rahmî Yaran rast bin, şehîdên wan niha di nav êgir de avjenîyê dikin allahwekîl.
Stenbol
More Stories
Serdana PWK û helwesta PDK
Dergevanên Bakurî, rewşenbîrî yan şelafî!
Çê kiro bi xwe kiro, xirab kiro bi xwe kiro