?îroveya destên meytê gundiyekî

Li gund zilamek dimre. Tu kesê ku pere deyn nedanê tune ye. Rehmetî deyndarê hemû gundiyan e. Dema dimre, destê wî yê rastê li ser dilê wî ye û destê wî yê çepê jî li ser kîr û gunê wî ye.

Hemû gundî li dora meytê wî dicivin û bi baldarî lê dinêrin, lê dikin û nakin tênagihên bê ka ji bo çi destekî wî li ser dilê wî û destê din jî li ser kîr û gunê wî ye…

Didin pê hev û diherin mizgeftê cem melê.

Ji Melê re ta bi derziyê vedikin û Mele jî dide pê wan û tên ser meyt.

Mele destê xwe dide ber devê xwe, li dora meyt dihere û tê û difikire û hey difikire. Lê ew jî li rew?ê dimîne ?a? û matmayî.

Ji cimhetê re dibê, “Ji kerema xwe nîv saetekê bêhna xwe j imin re fireh bikin, ez ê fêhm bikim”

Pi?tî nîv saetê Mele tê û ji wan re rew?a meyt ?îrove dike, dibê, “Destê wî yê rastê li ser dilê wî ye, xwestiye bibêje ez deyndarê we me. Destê wî yê çepê jî li ser kîr û gunê wî ye, ev jî tê vê wateyê, dibêje, we pê girt”

About The Author