Joanna Palanî,
Ji Danîmarkayê ye û temenê wê bîst û sisê ye.
Palanî, keç û neviya pêşmergeyên rojhilatê Kurdistanê ye.
Bavê wê jî, kalikê wê jî pêşmerge bûne.
Ev Palaniya ku sîng û berên wê mîna dahl û bexçeyên Kurdistanê, berê derbasî nav pêşmergeyan dibe.
Piştî çend bîranîn û tecrûbeyan, lê dinêre xêr di pêşmergeyan de tune ye, derbasî nav hevalan dibe.
Di nav hevalan de jî çend lotikên qerase diavêje û ji şer aciz dibe; dibêje, „bimire şer bijî şabûn“ û berê xwe dide Danîmarkayê.
Danîmarka dest dide ser pasaporta wê û lotikan lê qedexe dike.
Lê bav û kalan belasebeb negotine, „Elimî ji cehemî xerabtir e“.
Û Palaniya me guh nade qedexebûnê û dîsa li hespê xwe siwar tê û wî dibezîne.
Di nêzîk de mahkemeya wê heye; îhtimal e wê terkîwelat bikin.
Em li ser navê Lotikxaneyê Danîmarka û Yekîtiya Ewrûpayê şermezar dikin.
Palaniya xan, deriyê me her lotikvanekî li te vekiriye.
Tu hez dikî şûtûrût têkeve kezeba rê û were.
Deriyê me jî, dilê me jî, doxîna me jî ji te re vekiriye…
Em Kurd çi dixwazin?
Mîrê me mîrkutek li nav serê PDK û YNK xist
Dîko qezenc kir, Jin, Jîyan, Azadî têk çû