Du cîran her yekî makerekî xwe heye.
Rojekê xortê cîran diçe paga/gov/ axurê cîranê xwe. Cîran jî diçe pagê ku êm bide ker, xortê cîran li ser kera xwe zeft dike.
Dema cîran xort di wî halî de, li ser kera xwe zeft dike, pir diqehire û ji xort re dibê:
Be hey bênamûsê bê şeref, ma ne makera we jî heye, ma tu ji bo çi nakutî makera xwe?
Xort dibê:
-Ma ne bavê min dikute makera me, ew dêya min tê hesêb.
Gelo wê Barzanî dîsa têkevin xefika Ocalan?
Go kûçik bû hevalê gur, xêra pez namîne
Şam şekir e, welat şîrîntir e