Dibare weke pepûlka spî, li ser bîhna axê
Li asîman li ba dibe, wekî ku mest bûbe ji rûbarê
Meya bihuşta xwedê, sivik weke sîbera yarê
Rizgar bûye ji ewrên xwe, natirse ji qadrakêşê
Li ber jenîna semayê dike, muzîka hezkima xweda
Xakê digire ku kîna veşartî vemrîne
Û li ser rûyê zarokan ken nîgar dike
Pirr dibe li ser qurmên darê
Ku sînga xwe bi dijwarî vedike
Û stûr dibe li ser banê mala me
Di nêvî de dûmana zivistanê
Wek ku gatoyekî alî dihele
Ro ji berî wê dixwe
Û ez diyarî rojbûna yara xwe bikim
Wergera ji Erebî: Ehmed Mustefa
Zêdetir
Melayê zinêkar û jinika reben
Em jî heman tiştî dibêjin, lê kes bi ya me nake kaka
Go ga ket kêr lê pir dibin