Şerê li Sûrîyê perîşanîyek mezin bi ser Kurdên rojava de anî. Bi taybet keç û jinên Kurd di mihacirî û koçberîyê de raserî gellek pirsgirêkên nemirovî tên. Keç û jinên Kurd mecbûr dimînin ku bi kalêmêran re bizewicin, bibin hewî û ji bo têrkirina zikê xwe qîma xwe bi her tiştî û bi her neheqîyê bînin.
Nivîskara rojnameya Mîllîyet a Tirkî Mehveş Evîn çû herêma ku Kurdên rojava lê koçber û mihacirin û lêkolînek kir. Bi gellek keç û jinên Kurd re hevpeyvîn çêkirin. Di encama lêkolîn û hevpeyvînan de derket, holê ku keç û jinên Kurd ji bo ku nekevin ber destan û li rastê nemînin, bi mêrên zewicî û bi kalemêran re dizewicin û diçin ser hevîyê. Gellek kalemêrên 50-70 salî keç û jinên 14-30 salî ji xwe re tînin û kêfa li ser kêfê dikin. Mêrên ku 2-3 jinên wan hene jî wan keç û jinên ciwan ji xwe re dikin jin û ji perîşanîya wan îstîfade dikin.
Helbet di nav wan keç û jinan de keç û jinên Ereb jî hene. Lê piranîya wan Kurd in û Kurdên perîşan, bê mal û bê sermiyan.
Li got lêkolîn û hevpeyvîna Mehveş Evîn, keç û jinên ku ji mecbûrî ji zilamên zewicî û bi kalemêran re dicevizin, tu qelen û zêr û zîvan naxwazin. Tenê dixwazin bisitirin û ji jiyana koçberî û mihacirîyê azad bibin, têr gepik nan bixwin. Zilamên ku rewşa wan a aborî baş e û yên ku ne başe jî bi wan keç û jinên ciwan re dizewicin. Hinek ji zilaman gellek derewan jî dikin, xwe wek dewlemend û têr pare nîşan didin da ku keçek ciwan ji xwe re bînin. Lê piştî ku rastî eşkere dibe, êdî rebena keç û jinê hew kare tiştekî bike, bi qedera xwe razî dibe.
Mesele tenê zewac be xem nake. Lê zêdebûna ser kezebê û rûreşîya mezin ew e ku mafya jinfirotinê jî bûye bela serê wan keç û jinên reben. Endamên mafyayê bi hezar derewan wan keç û jinan ji rê dibin û piştre wan di kerxane yan di cîyên nebaş de difroşin û didin firotin.
Ji wan keç û jinan Z. A, Meyra, Şorê, Hado û S.A tenê çend kes in, Bi sedan kesên mîna wan hene ku ji mecbûrî qîma xwe bi hewîtîyê tînin û dibin jinên mêrê 3-4 jinan.
Axir, ne tenê li bajarên bakurê Kurdistanê, lê herweha li bajarên Tirkîyê jî rewş heman rewş e, rewşek xerab û qiriktalî. Ew Kurdên ku di rojên teng û zehmet de mal û pêsîra xwe ji Kurdên bakur re vekiribûn, îro li bakurê Kurdistanê per perîşan in û kesek li wan xwedî dernakeve. Ev jî bi serê xwe rûreşîyek mezin a Kurdên bakur e.
Medîakurd
Am ci beken kako av qedera me kurdana her yik jima aligre partakiya ama kes jima kurdperwer nine . slavo rez j har kurdekira li cihani gishi
Te baš lingê xwe rankriye û derewan dikî. Penabertî bi xwe tejî tirajedî û nexwršiye. Lê ya ku tu dibejî Kurdên Bakûr alikariya penaberên Rojava nakin. Tu vira dikî. Vêya tu bi xwe jî ji xwe bawer nakî. Me sala 1988 an dît. Bê ka Bakuriyan çiqas alikariya Kurdên Bašûr kir. Ne hewcey derewên teye.