Joanna Palanî,
Ji Danîmarkayê ye û temenê wê bîst û sisê ye.
Palanî, keç û neviya pêşmergeyên rojhilatê Kurdistanê ye.
Bavê wê jî, kalikê wê jî pêşmerge bûne.
Ev Palaniya ku sîng û berên wê mîna dahl û bexçeyên Kurdistanê, berê derbasî nav pêşmergeyan dibe.
Piştî çend bîranîn û tecrûbeyan, lê dinêre xêr di pêşmergeyan de tune ye, derbasî nav hevalan dibe.
Di nav hevalan de jî çend lotikên qerase diavêje û ji şer aciz dibe; dibêje, „bimire şer bijî şabûn“ û berê xwe dide Danîmarkayê.
Danîmarka dest dide ser pasaporta wê û lotikan lê qedexe dike.
Lê bav û kalan belasebeb negotine, „Elimî ji cehemî xerabtir e“.
Û Palaniya me guh nade qedexebûnê û dîsa li hespê xwe siwar tê û wî dibezîne.
Di nêzîk de mahkemeya wê heye; îhtimal e wê terkîwelat bikin.
Em li ser navê Lotikxaneyê Danîmarka û Yekîtiya Ewrûpayê şermezar dikin.
Palaniya xan, deriyê me her lotikvanekî li te vekiriye.
Tu hez dikî şûtûrût têkeve kezeba rê û were.
Deriyê me jî, dilê me jî, doxîna me jî ji te re vekiriye…
Neyartî ne çareserî ye kaka
Ma mêr ji Eyşika Ereb in keçko!
Mirov ji nîvê rê jî vegere baş e