Ez bûm ji dayika xwe mezin bûm
Meşîm di rêçekê de mîna agirê cehenemê
Mîna rêçka zebanîyan, cilê li min bûn awirek ji agir
Sûnd li min bû risas
Ez bûm mîna nêçîra li ber xefka nêçîrvan
Laşê min bû xwarina li ser mewlûda gûr û hirça
Ez bûm wek dasîkî di bejna masîyê behra Wanê
Ketim bin qûma sitarê
Şîn bûm mîna gula Laleş
Tev li birûska azman bûm
Rengê min ji ava arî û zelal
Nabêjim erê ji çewtîyê re, min sûnd xwar.
Zêdetir
Melayê zinêkar û jinika reben
Em jî heman tiştî dibêjin, lê kes bi ya me nake kaka
Go ga ket kêr lê pir dibin